Wydawnictwo Znak - Dobrze nam się wydaje

Koniec i początek

Wisława Szymborska

Koniec i początek

To jeden z najważniejszych tomów Wisławy Szymborskiej

"Koniec i początek" to jeden z najważniejszych tomów Wisławy Szymborskiej, który – wydany w roku 1993 – być może ostatecznie przesądził o przyznaniu poetce w trzy lata później Nagrody Nobla. Stosująca wobec swoich wierszy najwyższe wymagania i surową selekcję autorka kazała czytelnikom czekać na tę książkę aż siedem lat. Znalazły się tu głośne, najbardziej znane i najchętniej omawiane przez krytyków wiersze, takie jak "Niektórzy lubią poezję", "Nienawiść" czy "Kot w pustym mieszkaniu".

Format: 140x205

Liczba stron: 64

Wydanie: drugie (pierwsze w Znaku)

Data pierwszego wydania: 2015-01-26

ISBN: 978-83-240-3277-8

Przeczytaj także

Odsłonięcie tablicy poświęconej Wisławie Szymborskiej
W piętek 6 października wraz z Fundacją „Zawsze Warto", Fundacją Wisławy Szymborskiej oraz Elżbietą i Janem Pindlami zapraszamy na uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej pamięci Noblistki na ścianie rodzinnego domu Wisławy Szymborskiej przy ulicy Radziwiłłowskiej 29.
>>> czytaj więcej
Dobra poezja do poczytania w maju
Wiosenna pogoda zachęca do otwarcia okien i przewietrzenia biur, a także do przeniesienia się z naszymi lekturami na parkowe ławki i w cień lipowych drzew. Nic tak nie umili chwil spędzonych na świeżym powietrzu jak tom dobrych wierszy. Dlatego jako wiosenne lektury polecamy Państwu książki poetyckie Wydawnictwa Znak.
>>> czytaj więcej
O "Czarnej piosence" Wisławy Szymborskiej
W czwartek 28 maja zapraszamy do Poleskiego Ośrodka Sztuki na spotkanie z cyklu „Czytam więc jestem". Teresa Walas i Michał Rusinek będą rozmawiać o tomie wierszy Wisławy Szymborskiej „Czarna piosenka".
>>> czytaj więcej
Odkryj Szymborską na nowo
Sięgnij po wznowione tomiki Noblistki i przekonaj się, że nawet o sprawach najważniejszych można pisać „przewrotnie prostolinijnie".
>>> czytaj więcej

Materiały o książce

Stanisław Balbus

Coraz lepiej słyszalna staje się [tu] wewnętrzna metafizyczna tonacja tej poezji. Szymborskiej – mówiącej o własnej radości pisania, z taką nutą cienkiej i wieloznacznej autoironii, pogodnej goryczy nawet; Szymborskiej – od lat tak radośnie smutnej, poważnie żartobliwej, łagodnie ostrej, z rezerwą serdecznej, sceptycznie ufnej, przewrotnie prostolinijnej, świetliście prostej i tajemniczo skomplikowanej, wzgardliwie dokładnej i kruchej wyniośle. Szymborskiej wciąż pozostającej pytaniem w odpowiedzi na pytanie.

Recenzje

Dodaj własną recenzję
Zapraszamy do napisania własnej recenzji, możesz wysłać do nas tekst poprzez formularz.