O Tischnerze w Opolu
W mijającym roku obchodziliśmy 15. rocznicę śmierci ks. Józefa Tischnera. Z tej okazji pojawiło się kilka publikacji, m.in. tom rozmów Anny Karoń-Ostrowskiej z ks. Józefem Tischnerem „Oby wszyscy tak milczeli o Bogu!". Jest to nowa, poszerzona wersja książki „Spotkanie", która ukazała się przed kilkunastu laty. W nowym wydaniu pojawiły się odkryte ostatnio przez autorkę rozmowy, w których ks. Tischner opowiada m.in. o przyjaźni z Karolem Wojtyłą i Krzysztofem Michalskim, o swoich kłopotach z obcymi językami, a także o idei uniwersytetu i o tym, jak powinny wyglądać uczelnie katolickie. Wstęp na spotkanie jest wolny, będzie możliwość nabycia książek. Zapraszamy!
ks. Józef Tischner, Anna Karoń-Ostrowska
Oby wszyscy tak milczeli o Bogu! Z ks. Józefem Tischnerem rozmawia Anna Karoń-Ostrowska
ANNA KAROŃ-OSTROWSKA: Mam poczucie, że mówi Ksiądz o Kościele jako filozof, nie jako duszpasterz. Mówi Ksiądz o myśleniu, nadziei, prawdzie...
KS. JÓZEF TISCHNER: Cóż jeszcze?
Nawet w filozofii nie zajmuje się Ksiądz problemem Boga. Czy jest to programowe Tischnera milczenie o Bogu?
Oby wszyscy tak milczeli o Bogu jak ja! Mówię o tym, co widzę, a nie o tym, co sobie wymyślę, że zobaczę. Kiedy robię filozofię człowieka i staram się, żeby tego człowieka pokazać w maksymalnym otwarciu na Boga, to ja milczę o Bogu?!
(fragment książki)
Rozmowy ks. Józefa Tischnera z jego uczennicą Anna Karoń-Ostrowską ukazały się już po śmierci wybitnego filozofa. Opublikowane pierwotnie w tomie Spotkanie (2003), obecnie trafiają do czytelników w poszerzonej wersji. Stąd nowy tytuł: akcent w książce pada bowiem na to, jak Tischner w swojej działalności potrafił połączyć erudycję filozoficzną z doświadczeniem drugiego człowieka i horyzontem wiary.
Anna Karoń-Ostrowska – filozofka, redaktorka kwartalnika „Więź” i jedna z inicjatorek powstania Instytutu Myśli Józefa Tischnera – bardzo wnikliwie przepytuje swego nauczyciela, prosząc go zarówno o rozjaśnienie różnych kwestii filozoficznych, jak i wydobywając zeń ważne informacje biograficzne. Dowiadujemy się m.in.: dlaczego Tischner nie chciał robić kariery na zachodzie Europy, lecz wolał pozostać „filozofem Sarmatów”, które języki obce sprawiały mu największy kłopot oraz jak wyglądały jego relacje z kard. Karolem Wojtyłą i czemu nie cieszył się z jego wyboru na Stolicę Piotrową.