Wydawnictwo Znak - Dobrze nam się wydaje

Niesforna dusza

Barwy rzeczywistości

Mało jest książek, które zapadają w pamięci na dłużej niż kilka tygodni, dlatego tak cenię tę powieść. To perełka, niepozorna książka, która nie pozwala o sobie zapomnieć na długo po zakończeniu czytania. Poznajemy losy bohaterów mieszkających w San Francisco. Stajemy się uczestnikami ich życia, a jest ono - wbrew pozorom - bardzo skomplikowane.
Rosie, 13-latka, oszukuje w grze w tenisa, męczą ją narastające wyrzuty sumienia. Jednocześnie szuka akceptacji w rodzinie. Bije się, sięga progu destrukcji, byleby znaleźć wyjście z ciemnej uliczki, w jaką się wplątała. Jej matka, Elizabeth, to psychodeliczna kobieta o zmiennych nastrojach i poczuciu częściowego wyizolowania. Jej niedorzeczne myśli i trudności z budowaniem małżeńskiej bliskości doprowadzają do wątpienia w samą siebie. Jest tu także Simone, koleżanka deblowa Rosie, która w wieku 16 lat zachodzi w niechcianą ciążę.
Autorka stworzyła kalejdoskop osobowości, charakterów i różnych percepcji rzeczywistości. Świat zależy od tego, w jakich barwach go odbieramy. Najczęściej jednak szalę przeciąża czerń i szarość. Patrząc na bohaterów "Niesfornej duszy" denerwujemy się, ba, czasem nawet irytujemy ich zachowaniem tak dziecinnym i dalekim od dorosłości. Niemniej jednak nasza frustracja, jako "tych trzecich" uczestników życia sprawia, że i na nas, czytelników, spływa błogi przymus zadumy nad sobą. Łatwo jest oceniać innych, gorzej, gdy to my stajemy się obiektem oceny.
Anne Lamott wyciąga na światło dzienne wady i zalety ludzkich charakterów nie dokonując ich oceny, bo ta należy do nas. Sprawia to, że powieść staje się ciekawa, pasjonująca i niesamowicie przyciągająca, a czytanie takich książek podnosi poprzeczkę dla każdych kolejnych powieści, po jakie sięgniemy.

Recenzent: Agnieszka Kusiak

Anne Lamott

Niesforna dusza

Tłumaczenie: Tomasz Bieroń

Ciepła, mądra powieść o dojrzewaniu.

Rosie ma trzynaście lat i jest chuda jak patyk. Przyjaźni się z Simone, która w przeciwieństwie do niej jest słodką nimfetką i robi piorunujące wrażenie na mężczyznach. Ich pasją jest tenis. I choć na korcie odnoszą już spore sukcesy, narastający strach przed porażką sprawia, że Rosie zaczyna oszukiwać w grze. Odtąd dziewczynka żyje w poczuciu winy i lęku przed zdemaskowaniem. Na tym nie kończą się jej udręki: wkrótce okazuje się, że Simone jest w ciąży, a samą Rosie śledzi pewien podejrzany mężczyzna...

Matka Rosie, Elizabeth, z niepokojem obserwuje dorastającą córkę. Będąc kobietą niezwykle wrażliwą, ale też rozchwianą emocjonalnie, nie potrafi uporać się z przeszłością, a przede wszystkim pogodzić się ze śmiercią pierwszego męża. Nic dziwnego, że na jej szczęśliwym dotąd związku z Jamesem pojawiają się rysy...

Niesforna dusza to pełna czułości, humoru i nieoczekiwanych skojarzeń powieść o dojrzewaniu - dojrzewaniu do kobiecości, ale też dojrzewaniu do rodzicielstwa i bycia z drugim człowiekiem. Jej bohaterowie są ludźmi z krwi i kości: mają swoje pasje, lęki i słabości, przeżywają kryzysy i chwile olśnienia urodą życia. Przede wszystkim jednak, nawet w najtrudniejszych momentach, potrafią okazywać sobie ciepło i zrozumienie. Kochają, wybaczają, starają się być dobrymi ludźmi. Kojąca lektura.