Miesięcznik „Znak”: Cierpienie i miłosierdzie w czasach pogardy. Numer 611 (kwiecień 2006)

W kwietniowym wydaniu „Znaku” powracamy do tematyki cierpienia i miłosierdzia. Pierwszy raz w Polsce drukujemy kazania z warszawskiego getta rabina Szapiry. Młodzi autorzy „Znaku” podejmują natomiast budzący sprzeczne emocje temat homoseksualizmu.  Czy cierpienie może być czymś dobrym czy też jest bezwzględnie złe? Czy zbawienie dokonuje się dzięki miłości, czy cierpieniu? – to najważniejsze pytania, które powracają w całym numerze. Mija właśnie pierwsza rocznica śmierci Jana Pawła II, który wielokrotnie powracał do pytań o sens cierpienia i istotę miłosierdzia. Pytania te drążyły też myśl ks. Józefa Tischnera, każąc mu u kresu życia milknąć w obliczu tego, co niepojęte. Zapraszamy do lektury artykułu Tadeusza Gadacza pt. „Pytania do Józefa Tischnera i Jana Pawła II”, a także tekstów Karola Tarnowskiego i o. Tadeusza Bartosia.  Szczególny kontekst dla rozmyślań o cierpieniu wprowadzają naznaczone krańcową udręką refleksje Karola Ludwika Konińskiego i Kalonymosa Kalmisza Szapiry, którzy mniej więcej w tym samym czasie (1939-42) – w czasie pogardy – próbowali zrozumieć sens cierpień i upodlenia własnych narodów – polskiego i żydowskiego. Obaj, krocząc ścieżką wyznaczoną na przez ich własną tradycję religijną – chrześcijańską i chasydzką – dotarli do kresu, u którego odnaleźli Boga cierpiącego. Sylwetkę Konińskiego przypomina w swoim tekście Łukasz Tischner. Wybór kazań z getta warszawskiego rabina Szapiry ukazuje się w kwietniowym „Znaku” po raz pierwszy w Polsce, we wspaniałym przekładzie Ireneusza Kani.