Kiran Millwood Hargrave

Kobiety z Vardø

Tłumaczenie: Jędrzej Polak

Żeby przejąć włądzę nad kobietami, wystarczyło oskażyć je o czary.

Zima, rok 1617. Morze zabiera ze sobą czterdziestu rybaków z Vardø – wszystkich mężczyzn z osady. Maren wie, że od tej chwili kobiety mogą liczyć tylko na siebie. Wraz z innymi mieszkankami wyspy bierze się do ciężkiej pracy, od której zależy ich przetrwanie. Kobiety rozplątują rybackie sieci swoich braci, wypływają na połów łodziami ojców, oprawiają ciężkie skóry reniferów, walczą z bezlitosną przyrodą.
Wkrótce przyjdzie im walczyć z czymś jeszcze. Sława komisarza Absaloma Corneta, wytrawnego tropiciela zła i bezbożności, bezlitosnego łowcy czarownic, wyprzedza jego przybycie na wyspę. Niewiele trzeba, żeby zostać posądzoną o czary. Czy godzi się, by kobiety same dbały o swój byt? Czy mogą mieć inne zdanie niż mężczyźni?

Kobiety z Vardø to oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o mieszkankach maleńkiej wyspy na północy Norwegii, gdzie 91 osób zostało spalonych na stosie za czary i obcowanie z szatanem, gdzie mężczyźni urządzili polowanie na kobiety, a największym i najczęściej jedynym grzechem było posiadanie własnego zdania i silnego charakteru.

Jedna z najlepszych powieści, jakie czytałam od lat.
/Emily Barton, „The New York Times”/

Porywająca powieść. Piękna i mrożąca krew w żyłach.
/Madeline Miller, autorka Kirke/

Miłośniczki fikcji historycznej, szukające zwrotów akcji niczym z Opowieści podręcznej, pokochają tę powieść. Historia o niebezpieczeństwie, miłości i sile.
/Cosmopolitan/

Ta niezwykle mocna opowieść nabiera coraz większego rozmachu, w miarę gdy zbliża się do końca.
/The Sunday Times/

Książka na nasze czasy. Talent Kiran Millwood Hargrave jest jak trąba powietrzna i nawałnica.
/Daisy Johnson, autorka Pod powierzchnią/

Pełna pasji, porywająca powieść Hargrave świetnie oddaje przerażającą atmosferę klaustrofobicznej opresji, z którą muszą mierzyć się te odważne kobiety.
/The Herald/

Powieść Kobiety z Vardø ożywia XVII-wieczne realia norweskiego wybrzeża w najdrobniejszych szczegółach. Dzięki niej rozumiemy, dlaczego w tamtym świecie nikt nie chciał silnych kobiet, dlaczego wykluczano rdzennych mieszkańców Północy i skąd brały się procesy o czary. Mimo że akcja powieści dzieje się kilkaset lat temu, opowiada uniwersalną historię bezwzględnej władzy, która poniża ludzi tylko dlatego, że są inni. Jest przestrogą dla nas żyjących w centrum świata i lekcją historii, którą każdy powinien odrobić.
/Ilona Wiśniewska/