Wydawnictwo Znak - Dobrze nam się wydaje

10.08.2015

Poszerzona wersja rozmów z ks. Tischnerem z tomu "Spotkanie"

- Po piętnastu latach od śmierci ks. Józefa Tischnera wróciłam do rozmów, które prowadziliśmy zimą 1993 roku - mówi Anna Karoń-Ostrowska, autorka rozmów z ks. Tischnerem "Oby wszyscy tak milczeli o Bogu!". - Zaczęłam na nowo przesłuchiwać stare kasety magnetofonowe i ku mojemu zaskoczeniu odnalazłam ważne fragmenty, które nie zostały opublikowane w pierwszych wydaniach książki.

Fragmenty te odsłaniają nowe problemy poruszane przez Autorkę w rozmowach z Księdzem Profesorem, jak np. kondycja uczelni katolickich czy współczesne znaczenie terminu „światopogląd chrześcijański". Przeczytamy też o tym, czemu ks. Tischner nie mógł się nauczyć języka niemieckiego, co go nudziło w belgijskich bibliotekach i jak to kardynał Wojtyła wyprzedził go o kilka lat w myśleniu o dialogu.

Do rąk czytelników trafia poszerzowe wydanie książki "Spotkanie". Stąd nowy tytuł: akcent w książce pada bowiem na to, jak Tischner w swojej działalności potrafił połączyć erudycję filozoficzną z doświadczeniem drugiego człowieka i horyzontem wiary.

Polecamy frament książki

 

ANNA KAROŃ-OSTROWSKA: Mam poczucie, że mówi Ksiądz o Kościele jako filozof, nie jako duszpasterz. Mówi Ksiądz o myśleniu, nadziei, prawdzie...

KS. JÓZEF TISCHNER: Cóż jeszcze?

Nawet w filozofii nie zajmuje się Ksiądz problemem Boga. Czy jest to programowe Tischnera milczenie o Bogu?

Oby wszyscy tak milczeli o Bogu jak ja! Mówię o tym, co widzę, a nie o tym, co sobie wymyślę, że zobaczę. Kiedy robię filozofię człowieka i staram się, żeby tego człowieka pokazać w maksymalnym otwarciu na Boga, to ja milczę o Bogu?!

(fragment książki)


Rozmowy ks. Józefa Tischnera z jego uczennicą Anna Karoń-Ostrowską ukazały się już po śmierci wybitnego filozofa. Opublikowane pierwotnie w tomie Spotkanie (2003), obecnie trafiają do czytelników w poszerzonej wersji. Stąd nowy tytuł: akcent w książce pada bowiem na to, jak Tischner w swojej działalności potrafił połączyć erudycję filozoficzną z doświadczeniem drugiego człowieka i horyzontem wiary.

Anna Karoń-Ostrowska – filozofka, redaktorka kwartalnika „Więź” i jedna z inicjatorek powstania Instytutu Myśli Józefa Tischnera – bardzo wnikliwie przepytuje swego nauczyciela, prosząc go zarówno o rozjaśnienie różnych kwestii filozoficznych, jak i wydobywając zeń ważne informacje biograficzne. Dowiadujemy się m.in.: dlaczego Tischner nie chciał robić kariery na zachodzie Europy, lecz wolał pozostać „filozofem Sarmatów”, które języki obce sprawiały mu największy kłopot oraz jak wyglądały jego relacje z kard. Karolem Wojtyłą i czemu nie cieszył się z jego wyboru na Stolicę Piotrową.