Doskonała synteza tego, co nas otacza
Ciężko jest napisać "recenzję" wierszy, jeszcze trudniej, jeśli są to wiersze kogoś tak uznanego, Noblistki. To wiersze wydane w 2002 roku, więc ci, którzy interesują się poezją z pewnością je znają. A jakie są? Takie jak Pani Szymborska. Proste i skomplikowane, "sięgające tam, gdzie wzrok nie sięga", dotykające spraw, o jakich się nawet nie myśli, punktują, uwypuklają, trafiają w sedno. A przy tym są tak proste. Tak precyzyjne i tak dokładne. O przemijaniu, a miłości, o kruchości i próbie uchwycenie tego, co nieuchwytne. To mój ulubiony tomik Poetki, zachwycający, zaskakujący i szczery. Lekko ponad dwadzieścia wierszy o świecie. Doskonała synteza tego, co nas otacza. Uwielbiam i polecam.Recenzent: Maja Bednarzewska
Każdy z utworów zgromadzonych w tomie "Chwila" to krystalicznie czysty, precyzyjny i zwarty minitraktat: filozoficzny, metafizyczny, egzystencjalny. Szymborska mówi o sprawach najważniejszych w sposób skłaniający do odkrywczych medytacji i przemyśleń.
Edycja specjalna tomu ilustrowana jest skanami rękopisów i maszynopisów poetki.
"Autorka "Chwili" nie lubiła i nie lubi hałaśliwego eksponowania przeżyć. (…) W centrum akceptowanego przez siebie sposobu widzenia świata umieściła poetka już dawno temu niepewność, zdziwienie i wiarę w to, iż pytania są istotniejsze od odpowiedzi."
/Marian Stala/
"Szymborska postrzega świat jako fascynującą grę przypadku. (…) Nuta mistrzowska [tych wierszy] wiąże się (…) z dyskretnym, bezsłownym sposobem przywoływania śmierci. Jest ona wszechobecna i nieunikniona, przerażająca i całkiem swojska, skandaliczna i zupełnie naturalna – jak podróż powrotna, jak mara, jak sen, jak cień."
/Grażyna Borkowska/